زمستان / معجز شبستری
زمستان گلدی یارب نئلییم من
پریشانم پریشان نئیلییم من
اوتوز آی بستر راحتده یاتدیم
آجیدوردوم بوشاتدیم درمانی دول
نقدری پالتاریم وار یای دا ساتدیم
خدایا قیشدا عریان نئیلییم من
فلک آلدی اله تیر و کمانی
نشانه ائیله دی من بینوانی
یئتیشدی شیعه لر کرسی زمانی
نه یاسدیق وار نه یورقان نئیلییم من
عزا چوخ ساخلادیز آل عبایه
بیرآز دا آغلیون من بینوایه
چؤرک وای ناله سی چیخدی سمایه
اوشاقلار آجدی یارب نئیلییم من
ناهار واختی گئچر قارنوم قیریلدیر
اوشاقلار سس سسه وئرمیش زیریلدیر
گؤزوم یاشی گئجه گوندوز شیریلدیر
توکندی صبروسامان نئینییم من
قحط لوق وارلی نین گلمیر غمینه
خداوندا یاغیش گؤنده ر زمینه
ترحم ائیله بو عبد کمینه
ذخیرم یوخ ، زمستان نئیلییم من
نشسته در سر پیش بخاری
غنی میل ائیلییر شام و ناهاری
کسیلدی یوخسولون صبر و قراری
بو قدری غصه ، بیر جان نئیلییم من
فقیرم نه ناهاریم وار نه شامیم
داها غم چکمه یه یوخدور دوامیم
بودور درگاهیوه آخیر کلامیم
پریشانم پریشان نئیلییم من
ساتیلدی فرش و ظرفیم جمله مالیم
ائوی قیزدیرماغا یوخدور ذغالیم
سویوخدان تیتریری اهل و عیالیم
قیشا یا حی سبحان نئیلییم من
غنی لر گوسفند آلمیش قیشینا
قوغورما ائیله سین چکسین دیشینه
یانیر جانیم فقیرین آتشینه
سو سه پمیر بیر مسلمان نئینییم من
رضا اولدوم یاوان بیر پارچا نانه
اونودا چوخ گؤرور ظالم زمانه
وئریر بوغدانی اهل صوفیانه
بش اون بی دین و ایمان نئینییم من
اسیر محنتم حالیم یاماندیر
گئجه گوندوز ایشیم آه و فغاندیر
سویوخدان تیتریرم قاردی بوراندیر
نه چاییم وار نه قلیان نئینییم من
زمستان آمد یاران چه کنم من
پریشانم پریشان چه کنم من
سی ماه در بستر راحت خوابیدم
داروی تلخ را بر شکم ریختم
لباسهایم را در زمستان فروختم
خدایا در این زمستان لخت و عریان چه کنم من
فلک تیر و کمان به دست گرفت
من بینوا را نشانه گرفت
ای شیعیان زمان کرسی رسیده
نه متکا هست و نه لحاف چه کنم من
برای آل عبا زیاد عزا گرفتید
کمی هم به حال من بینوا بگریید
تاله نان به هوا برخاست
بچه هایم گرسنه اند یاران ، چه کنم من
وقت ناهار می گذرد و شکمم قارقور می کند
بچه همصدا شده می گریند
اشک چشمانم شب و روز جاری است
صبر و فرارم تمام شد ، چه کنم من
دارا غمی از قحطی ندارد
خدایا بر زمین بارانی بفرست
براین بنده ی کوچکت رحمی کن
برای زمستان توشه ای ندارم چه کنم من
نشسته کنار بخاری گرم
دارا ، شام و ناهار میل می کند
صیر و قرار بینوا تمام شد
این همه غم و یک تن چه کمک من
فقیرم نه ناهار نه شام دارم
دگر بر درد و غم نیست طاقتم
کلان آخرم بر درگاهت همین است
پریشانم پریشان چه کنم من
ظرف و فرش و کلیه اموالم به فروش رفت
برای گرم کردن خانه ذغالی ندارم
اهل و عیالم از سرما می لرزند
یا حی رحمان در این زمستان چه کنم من
غنی ها برای زمستانشان گوسفند خریده اند
که سرخ کرده و به دندان بکشند
جانم بر آتش فقرا می سوزد
یک مسلمانی نیست که آبی بپاشد چه کنم من
به بکه نانی خالی راضی شدم
زمانه بی رحم آن را نیز زیادی می بیند
گندم را به اهالی صوفیان می دهد
به پنج شش بی دین و ایمان چه کنم من
اسیر محنتم حالم خراب است
شب و روز کار من آه و فغان است
از سرما می لرزم برف و بوران است
نه چائی و نه قلیان چه کنم من
لطفا نظر بدهید. ممنون
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
